Krainy

Leilanii

MINAE

Każdy utopista odnalazłby w Minae żywy obraz własnych teorii. Niezwykły kraj, w którym najwyższą władzę sprawuje Trybunał złożony z wybrańców, władców pozostałych czterech królestw, ale także z mędrców i uczonych, którzy swoimi radami utrzymują neutralność Minae. Państwo pokoju, w którym co roku odbywa się festyn z okazji święta na cześć wybrańców i pamiątkę ocalenia świata przed zagładą.
Jak w każdym państwie tak i w Minae nie obywa się bez politycznych rozgrywek, jednak tutaj w odróżnieniu od reszty świata nie ma mowy o intrygach czy zamachach. Wszystko odbywa się na pokojowej stopie dzięki dyplomatom i bezstronnym arbitrom. Lud Minae został wychowany w duchu poszanowania wolności i praw. Rasy współżyją ze sobą w zgodzie, wykorzystując swoje talenty dla dobra ogółu. Nie ma mowy o skrajnym ubóstwie. Państewko dzięki swemu handlowemu położeniu, urodzajnym glebom oraz wynalazcom, którzy wyklęci w swoim kraju patentują odkrycia w Minae, jest bogate i zapewnia zaplecze socjalne dla ubogich chłopów bez ziemi.
Gospodarka kraju opiera się głównie na rolnictwie, ale także wspomnianym przemyśle. W niewielkich, ale dobrze rozbudowanych i zagospodarowanych miastach działa mnóstwo Akademii takich jak Akademia Literatury, Medycyny i Techniki Prototypowej. W stolicy kraju- Oats mieści się Ogólnoświatowa Gildia Kupiecka, która radzi o tym jak powinien wyglądać handel. Szeroka i czysta rzeka Lani zapewnia mieszkańcom możliwość rozwijania żeglugi śród rzecznej, a także połowu ryb, których pełno w czystych i rwących korytach Lani.
Jedyne czego brakuje w Minae to różnorodności w topografii. To kraj głównie nizinny i mało zalesiony, ale za to niezwykle ciepły i przyjemny. Temperatura nie spada tutaj poniżej 0 stopni, Lani nigdy nie zamarza, a łagodny klimat sprzyja rozwojowi uprawy nowych gatunków roślin. Także chów zwierząt jest tutaj na wysokim poziomie.
Na całym świecie Minae słynie z pięknej urody koni, które są żywym skarbem tego kraju. Hodowcy koni są powszechnie szanowani i uznawani za bogaczy, którymi w rzeczywistości są.

AROY

Tradycja nakazuje by w Aroy po śmierci władcy Wielki Kongres złożony z przedstawicieli wszystkich czterech stanów (szlachty, duchowieństwa, mieszczaństwa i chłopstwa) obrał w tajnym głosowaniu nowego władcę. Jednak już od kilku stuleci władza przeszła w ręce dynastii Navan. I chociaż nadal odbywało się głosowanie, to zawsze wygrywał najstarszy potomek zmarłego króla. Owym potomkiem mógł być zarówno mężczyzna jak i kobieta. W dotychczasowych dziejach dynastii panowała tylko jedna Wielka Królowa- Margot, którą pamiętają tylko najstarsi mieszkańcy Aroy. Wspominają ją ze strachem jako tą, która zafascynowała się magią Elfów, sprzymierzyła się z nimi, ku ogólnemu niezadowoleniu. Były to mroczne, wypełnione czarnoksięstwem i strachem czasy. Margot zmarła śmiercią tragiczną w zamachu, który przygotowali Kapłani świątyni bogini Minae (Wielkiej Rodzicielki). Syn Margot, król Tramal wypędził z kraju elfy, rozwinął gospodarkę Aroy i rozbudował stocznie. Dzięki niemu kraj słynie na świecie ze swej floty i handlu morskiego, a także licznych odkryć (Aroy zaanektowało kilkanaście wysp leżących w Archipelagu Wielkiego Psa; wyspiarze mają niewielką suwerenność, jednak bunt na wyspach to rzadkość).
Obecnie Tramal Wspaniały jest starcem, który po sześćdziesięciu latach i z ósmą dekadą na karku jest nadal świadomy swoich decyzji i władzy. Gdyby nie choroba władcy poddani wróżyliby mu jeszcze co najmniej dwadzieścia lat rządów. Tramal Wspaniały umiera, a oczy wszystkich skupiają się na jego najstarszym synu chorowitym i już blisko pięćdziesięcioletnim Treoderze oraz jego młodszej siostrze, niebezpiecznie podobnej do Margot trzydziestoletniej Thermie. Cóż będzie dalej?
W centrum kraju leżą wysokie Góry Suvens z najwyższym szczytem- Maliborgiem, do którego odbywają się wyprawy poszukiwaczy złota i diamentów. Owe eskapady zwykle kończą się tragicznie, gdyż klimat panujący w głębi kraju, a już szczególnie w górach nie sprzyja wycieczką, a urwiska, zapadliny i skalne szczerby potrafią zaskoczyć nawet wytrawnych poszukiwaczy. Na południu rozciągają się olbrzymie połacie lasów, nazywanych Milva, gdzie mieszkają wypalacze węgla, łowcy, a także, jak głoszą legendy, mnóstwo mitycznych stworzeń, które za czasów Margot rozprzestrzeniły się na cały kraj. Państwo utrzymuje się głównie z morza- połowu ryb, skorupiaków, a także pereł. Tym ostatnim zajęciem trudnią się mieszkańcy tylko dwóch niewielkich wysp: Fali i Greathe.
Do Aroy przybywają także chorzy na gruźlicę bądź inne choroby płuc i układu oddechowego. Oprócz świeżego powietrza w tym kraju odnotowuje się najwyższy wskaźnik magii świeckiej. Jeżeli ktokolwiek chce prosić o rzucenie uroku, eliksir miłosny, maść na hemoroidy czy usunięcie ciąży przybywa do Aroy. W każdej części państwa można natknąć się na zielarzy, znachorów i wiedźmy. Nikt nie zabrania ludziom "magii", jednak by ująć to w karby polityki, każdy uprawiający taką działalność ma obowiązek płacenia podatku od tzw "umiejętności wybranych".
Stolica kraju- Yuli leży na północno-zachodnim wybrzeżu. Jest to miasto niezwykłe, gdyż jego mury ozdobione są koralami i muszlami. Podczas wschodów i zachodów słońca Yuli błyszczy niczym perła. Stolica jest bogata, ale poza wystawnymi murami znajdują się ośrodki wielkiej nędzy. W Yuli działają Akademie- Morska, Wiedzy Tajemnej oraz ciesząca się największym szacunkiem- Akademia Poezji, gdyż mieszkańcy królestwa Aroy doceniają dobrą lirykę.
Rolnictwo jest bardzo specyficzne, gdyż przeważają wielkie plantacje, na których pracują najemnicy (wolni chłopi bez ziemi). Posiadaczami ziemskimi są przede wszystkim szlachcice, choć w ówczesnych czasach często bywa tak, że bogaci chłopi również zakładają wielkie folwarki. Uprawia się przede wszystkim zboża, rośliny okopowe oraz owoce, a także chmiel, gdyż narodowym trunkiem jest piwo.
To wesoły i ciepły kraj, cieszący się delikatnym morskim klimatem z wyjątkiem sfery objętej kontynentalizmem w części centralnej i wschodniej. Góry są źródłem rudy miedzi i żelaza.
Przy każdej drodze spotkać można karczmę z dobrze zaopatrzoną w owoce morza kuchnią oraz wypełnioną po brzegi piwniczką, w której pieni się złoty napój.

Złośliwiec.

DAEDO
Państwo, które tak usilnie chciało się wyróżnić, że nazwało się Cesarstwem.

Odkąd ludzie przejęli władzę w Cesarstwie Daedo, niegdyś państwie Elfów, rządzi nim dynastia Nullard. Pod skrzydłami króla była Rada Dwustu składająca się z wybranych drogą głosowania szlachciców. Niegdyś Rada składała się tylko z ludzi, ale gdy wybuchło powstanie elfickie król Rudyard I, który, jak twierdzą najstarsi, tak panicznie bał się widoku krwi, że zamiast stłumić powstanie nadał mniejszości elfickiej 6 mandatów poselskich w Radzie. Rudyard może i nie był najzdolniejszym władcą, ale jego działania pomogły i powstanie ustało. W kraju jednak dało się wyczuć atmosferę niechęci i niezadowolenia ludności. Ludzie, bowiem nie tolerowali elfów, tak samo zresztą to działało w drugą stronę. Nad krajem wisiała groźba wojny domowej. Wkrótce jednak król Rudyard I zszedł z tego świata i wybranie następcy zmarłego króla stało się sprawą ważniejszą od niechęci rasowych. Bowiem król nie miał syna, a prawo Daedo wykluczało kobiety od dziedziczenia tronu. Trzeba było, więc niespełna 15 letniej królewnie znaleźć męża, który objąłby władzę w kraju. Pechowcem okazał się być przybysz zza morza, który najprawdopodobniej nie słyszał o wadzie charakteru królewny, o imieniu Peregrinus. Niespełna miesiąc później odbyło się wielkie wesele królewny Rhiannon z Peregrinusem, na którym złośliwi zauważyli, że piętnastoletnia królewna ma zbyt luźną suknię, a z Peregrinusem jeszcze nie rozmawiała w cztery oczy. Prawo zostało zachowane i teoretycznie krajem rządził Peregrinus. W praktyce jednak Rhiannon miała decydujący głos. Zapisała się w historii kraju jako osoba, która przywróciła reformami ład społeczny. Rada Dwustu, która wcześniej pełniła rolę Sądu Najwyższego, jak i organu ustawodawczego podzielono na Radę Starszych i Wybrańców Ludu. Rada Starszych miała sprawować Sądy, a Sędzią Najwyższym miał być przedstawiciel dynastii królewskiej, Rada składała się z przedstawiciela każdej z Wyższych Uczelni w Daedo, dwóch przedstawicieli Stowarzyszenia Wykorzystania Energii Wodnej, Ministra Obrony wybieranego drogą głosowania przez Wybrańców Ludu, dowódcy floty morskiej, naukowca z Instytutu Meteorologicznego, Maga, przedstawiciela elfów i Wybrańca. Wybrańcy Ludu byli wybierani raz na 5 lat przez ludność Daedo i było ich stu. Oprócz wyboru Ministra Obrony Wybrańcy Ludu mieli za zadanie przedstawiać projekty ustaw, które zatwierdzała lub odkładała do poprawki Rhiannon. Jej władza była praktycznie nieograniczona, a do tego królowa miała opinię ladacznicy, a niektórzy nawet podważali prawa do tronu jej trójki dzieci. Rada Starszych zaplanowała, więc jak pozbyć się Rhiannon i w dość szybkim tempie to zrobiła pozorując zatopienie statku, gdy królowa wybrała się uczcić urodziny męża. Zginęli oczywiście obydwoje. Trójka dzieci Rhiannon podzieliła między siebie władzę. Najstarszy Philibert, przybrał imię Philiberta II i został cesarzem, młodszy Radcliff objął urząd Ministra Obrony, a Cordelia, jako iż kobiety nie dziedziczyły musiała zadowolić się tytułem królewny. Od tego momentu w kraju panuje ład i porządek. Ludność może kształcić się na jednym z czterech Uniwersytetów:
*Uniwersytecie Nauk Przyrodniczych znajdującym się na wybrzeżu w miejscowości Coralia, gdzie kształci się najlepszych meteorologów.
*W Coralii znajduje się również Uniwersytet Morski, uczący przyszłych stoczniowców, jak i członków floty morskiej.
*Uniwersytecie Medycyny Stosowanej - w najstarszej szkole w Daedo, założonej jeszcze przez elfy. Podobno w tej szkole uczą magii elfickiej, ale nigdy nie potwierdzono tych wiadomości, ponieważ uczniowie zobowiązani są do zachowania tajemnicy. Znajduje się on w stolicy cesarstwa – w Villefoudre, w Mieście Piorunów.
*Uniwersytecie Nauk Technicznych stworzonym przez Stowarzyszenie Wykorzystania Energii Wodnej i kształconym to wykonywania całej brudnej roboty.
W Daedo klimat jest dość nieprzyjemny. Przez dwieście dni w roku pada, a niebo pokryte tam jest ciemnymi chmurami. Kraina pokryta jest licznymi lasami, ale nie waż się przejeżdżać przez jakikolwiek z nich bez broni, bo możesz nie przeżyć tej podróży. Daedo jest krainą pełną potoków, rzek, a największa z nich przepływająca przez całą krainę i wpadająca do Morza nazywa się Hécatombe i jest najbardziej nieprzewidywalna ze wszystkich rzek Cesarstwa. Rolnictwo raczej się nie rozwinęło, kraj żyje z wykorzystywanej na wszelakie sposoby energii wodnej, którą gospodaruje SWEW. W Daedo nie spotkasz krasnoludów. Ze względu na swoją niechęć do elfów, które licznie zamieszkują krainę, rzadko się tam zapuszczają.

Balbin

A co z innymi krainami?

Leilanii

Teoretycznie wybrańcy z krain powinni zrobić opis. Jednak jeżeli masz propozycje to pisz.
Jak tylko Gosiek wróci z wojaży to ją zmolestuje, ale nie wiem co jest z panną abc. xD

Balbin

No jeżeli coś mi przyjdzie do głowy to napiszę Wink

Leilanii

świetnie ^^

gosia27

Zobacz linki poniżej... Smile